หากมิแตกต่างกัน

Abstract

ข้าพเจ้าตั้งคำถามเกี่ยวกับนิยามของการอยู่ร่วมกันคือ เราควรจะปล่อยให้ธรรมชาติของมนุษย์เป็นไปอย่างที่ควรเป็น ยอมรับชะตากรรม ความแตกต่างทางโอกาส ความสูงส่ง ความต่ำต้อยยากไร้ โลกใบนี้ควรหมุนด้วยแรงเหวี่ยงของความโลภและกิเลสต่าง ๆ นานา หรือ เราควรอยู่อย่างเท่าเทียม ต่างได้ต่างมีในสิ่งเดียวกัน ไม่มีความแตกต่างกันทางโอกาส ไม่แตกต่างกันแม้กระทั่งสติปัญญา ไม่มีการให้ร้าย และอิจฉาริษยาเห็นแก่ตัว โลกมีแต่ความสุข ไร้ดินแดนแห่งความเหลื่อมล้ำและอคติใด ๆ แนวความคิดทั้งสองด้านนี้อาจเป็นสมมติฐานที่ดูสุดโต่งเกินไป แต่ในความเป็นจริงกลับเป็นวาทกรรมที่คุ้นเคยและถูกใช้สร้างรูปแบบทางสังคม วัฒนธรรม สร้างลัทธิทางการเมืองที่เราต่างก็ร่วมเป็นส่วนหนึ่งด้วยกันทั้งสิ้นหนังสือ “หากมิแตกต่าง” IF THERE WAS NO DIFFERENCE คือการมองความเสมอภาคและความแตกต่างในมิติอื่น ๆ แทนการมองไปที่ปลายสุดของแต่ละด้าน เป็นการตั้งคำถามเกี่ยวกับดุลยภาพที่แท้จริงของสังคม

I question about the meaning of living together. Should we let the human nature be on its own way and accept our fate, accept the inequality of opportunity, accept the difference between superiority and inferiority, and let the world spin with a centrifugal force of greed and desires? Or, should we live equally, own the same things, live with equality of opportunity, have the same level of intelligence, live with no slander and jealousy, with full of happiness, and with no discrimination and prejudice? These binary opposites of thought might sound too extreme, but they actually are discourses that people are familiar with and used to form social and cultural patterns, and political doctrines which all of us are a part of. The book “IF THERE WAS NO DIFFERENCE” is a view on equality and difference in alternative dimensions, instead of a view on the end of each opposite. It is a question on the actual societal balance.