ความพึงพอใจต่อปัจจัยจูงใจในการทำงานของบุคลากรโรงพยาบาลสมุทรสาคร

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความพึงพอใจต่่อปัจจัยจูงใจในการทำงานของบุคลากรโรงพยาบาล สมุทรสาคร กลุ่มตัวอย่างเป็นบุคลากร จำนวน 320 ราย โดยศึกษาตามทฤษฎีสองปัจจัยเฮิร์ซเบิร์ก ซึ่งแบ่งเป็น ปัจจัยอนามัยหรือปัจจัยบำรุงรักษา และปัจจัยจูงใจหรือปัจจัยตัวกระตุ้น การวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โปรแกรม SPSS ด้วยวิธีสถิติพรรณา ซึ่งสถิติที่ใช้ประกอบด้วยค่าความถี่ ของค่า ร้อยละ (Percentage) ค่าเฉลี่ย (x̄) และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน (SD) และใช้การวิเคราะห์ข้อมูลความแปรปรวน แบบทางเดียว One-way-Anova ในการทดสอบสมมติฐาน ผลการวิจัยพบว่า บุคลากรมีความพึงพอใจต่อปัจจัยอนามัยหรือปัจจัยบำรุงรักษาของบุคลากรโรงพยาบาล สมุทรสาคร ผู้ตอบแบบสอบถามให้ระดับความพึงพอใจอยู่ในระดับปานกลาง คือ ด้านความสัมพันธ์กับผู้ร่วมงาน ความมั่นคงในการทำงาน การควบคุมดูแล สภาพการทำงาน ตำแหน่งงาน ความสัมพันธ์กับผู้บังคับบัญชา นโยบายและการบริหารขององค์กร ค่าตอบแทนและสวัสดิการและผู้ตอบแบบสอบถามให้ระดับความพึงพอ ใจอยู่ในระดับน้อย คือ ความสัมพันธ์กับใต้บังคับบัญชา และบุคลากรมีความพึงพอใจต่อปัจจัยจูงใจหรือปัจจัย ตัวกระตุ้น ผู้ตอบแบบสอบถามให้ระดับความพึงพอใจมาก คือ ความสำเร็จในการทำงาน และผู้ตอบแบบสอบ ถามให้ระดับความพึงพอใจน้อย คือ ลักษณะของงานที่ทำ ความรับผิดชอบ การได้รับการยอมรับในผลงานจาก ผู้อื่น ความก้าวหน้าในหน้าที่การทำงาน การได้เพิ่มพูนความรู้ และจากการทดสอบสมมติฐานทั้งหมด สรุปได้ ว่าตำแหน่งงานที่แตกต่างกันมีผลทำให้ความพึงพอใจต่อปัจจัยจูงใจในการทำงานแตกต่างกัน